Η αιτία της θεαματικής στροφής του πρωθυπουργού Justin Trudeau, όσον αφορά την ακύρωση της επιβολής του νόμου «Μέτρων Έκτακτης Ανάγκης» δεν μπορεί να εξηγηθεί όσο απλά την εξηγούν πολιτικοί αντίπαλοί του και φυσικά οι εμπειρογνώμονες ειδικοί αναλυτές: Δηλαδή ότι φοβήθηκε την ψήφο των γερουσιαστών, τα δικαστήρια από επτά επαρχίες που δε θέλουν το νόμο αυτό και τα δικαστήρια, που προέρχονται από οργανισμούς υπεράσπισης δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών.
Πολλοί λοιπόν πιστεύουν, ότι η πολιτική ενηλικίωση του Πρωθυπουργού, η πολιτική του ωρίμανση, καθώς και η στροφή του στο ρεαλισμό, είναι έκδηλη. Αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει την υπεύθυνη στροφή, μη έχοντας άλλη αξιόπιστη επιλογή (λόγω δικαστηρίων) και επέλεξε την «ειρήνη» στη χώρα. Με άλλα λόγια ζύγισε τα υπέρ και τα κατά, και πήρε την απόφαση ακύρωσης των «Μέτρων Έκτακτης Ανάγκης».
Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι η υλοποίηση των ΜΕΤΡΩΝ, μετά την υπερψήφιση της βουλής 185 υπέρ και 151 ψήφους κατά, θα ήταν πολύ δύσκολη μια και θα είχε μετατραπεί σε ένα χείμαρρο δικαστικών μέτρων κατά της καναδικής κυβέρνησης.
Όχι όμως εγώ…
ΕΙΔΑΜΕ ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΟΧΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ
Πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός έριξε στάχτη στα μάτια όλων, ακόμα και στους δικούς του, παίζοντας μια παράσταση από αυτές που έγραψαν οι αρχαίοι συγγραφείς μας και γνωστοί μοντέρνοι συγγραφείς όπως ο Ιονέσκο. Πρόκειται για θεατρικά έργα, όπου άλλο βλέπουμε ως θεατές και άλλο συμβαίνει στη πραγματικότητα.
Το θέμα επικεντρώνετε στην υπαρξιακή αγωνία και το αδιέξοδο του ανθρώπου, που είναι αδύνατος να κατανοήσει πλήρως τον παραλογισμό της καθημερινότητας. Κάθε έργο είναι ένας διάλογος μεταξύ παραλόγου, ελπίδας και αδιεξόδου μέχρι θανάτου.
Έργα τα οποία δεν αμφιβάλλω δίδαξε, σκηνοθέτησε ή έπαιξε στην προηγούμενη καριέρα ως δάσκαλος δραματικής τέχνης στην πρώην καριέρα του ο πρωθυπουργός.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Αν λοιπόν κάνουμε μια μεγαλύτερη ανάλυση, όχι σαν αυτή που ακούμε και βλέπουμε, θα διαπιστώσουμε ότι το έργο «ΜΕΤΡΑ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ» έχει πέντε πράξεις. Σε αυτό παίζουν πολύ γνωστοί και άγνωστοι πρωταγωνιστικό ρόλο και οι περισσότεροι άθελα τους. Συμμετέχουν δεκάδες χιλιάδες κομπάρσοι.
Πράξη πρώτη: Επιβολή πλήρους εμβολιασμού σε όλους τους οδηγούς φορτηγών. Με αποτέλεσμα τον ξεσηκωμό τους.
Πράξη δεύτερη: Οι αγανακτισμένοι οδηγοί φορτηγών και οι υποστηρικτές τους «εισβάλουν» στην Οτάβα. Οι αστυνομικές αρχές δεν κάνουν τίποτα από ότι τους επιτρέπει ο νόμος, όπως πρόστιμα για παράνομες σταθμεύσεις, διατάραξη της κοινής ησυχίας που προκάλεσαν τα κλάξον, ρύπανση της ατμόσφαιρας με σταθμευμένα οχήματα έχοντας συνεχώς ανάμενες τις μηχανές τους, κατοχή δημόσιων δρόμων, στήσιμο τεντών και… τζακούζι, καθώς και ψήσιμο με σούβλες στους δρόμους.
Πράξη Τρίτη: Ανακοίνωση περί ισχύς του νόμου «Μέτρων Έκτακτης Ανάγκης» και αρχή εκκένωσης των διαδηλωτών με τη συμμετοχή 7 διαφορετικών αστυνομικών σωμάτων, με αύρες, πανοπλία, και ειδικούς σκοπευτές από ψηλά, καθώς και ντρόνς που «έπαιρναν» βίντεο και φωτογραφίες. Υπενθυμίζω ότι οι αστυνομικές αρχές μπορούσαν από μόνοι τους να ζητήσουν βοήθεια και ενισχύσεις από άλλα αστυνομικά σώματα χωρίς άλλη ιδιαίτερη νομοθεσία. Όμως η ισχύ του νόμου «Μέτρων Έκτακτης Ανάγκης» έδινε το δικαίωμα στους τραπεζικούς οργανισμούς να παγώσουν τους λογαριασμούς ορισμένων στελεχών και υποστηρικτών του κινήματος. Μόνο που ο νόμος δεν είχε ακόμα ψηφιστεί στη βουλή.
Πράξη Τετάρτη μέρος πρώτον: Ψηφοφορία των βουλευτών μετά από τρεις σχεδόν μέρες και 30 ώρες περίπου αντιπαραθέσεις.
Πράξη Τετάρτη μέρος δεύτερο: Τη Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου -μέρα της ψηφοφορίας- ο πρωθυπουργός Justin Trudeau, έδωσε να εννοηθεί ότι η ψηφοφορία θα είναι και ψήφος εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Είπε ακριβώς: «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι όποιος ψηφίζει «όχι» απόψε κάνει οτιδήποτε άλλο από το να δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση να λάβει απίστευτα σημαντικές και σημαντικές αποφάσεις σε μια πολύ δύσκολη στιγμή».
Αυτό έκανε πολλούς βουλευτές του νεοδημοκρατικού κόμματος και τους αντιφωνούντες φιλελευθέρους να ψηφίσουν υπέρ.
Ο Joel Lightbound, βουλευτής των Φιλελευθέρων που επέκρινε την κυβέρνηση για το χειρισμό της κρίσης, είπε ότι θα ήταν διατεθειμένος να καταψηφίσει τα μέτρα εάν δεν ήταν ψήφος εμπιστοσύνης και ζήτησε διευκρινίσεις. Υπερψήφισε επίσης την πρόταση τη Δευτέρα το βράδυ.
Πράξη Πέμπτη: Την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου σε έκπληξη όλων, ο πρωθυπουργός Justin Trudeau ανακάλεσε το νόμο « Έκτακτης Ανάγκης» και όλες τις εξουσίες του. «Είμαστε βέβαιοι ότι οι υφιστάμενοι νόμοι και οι κανονισμοί επαρκούν πλέον για να κρατήσουν τους ανθρώπους ασφαλείς. Θέλω να καθησυχάσω τους Καναδούς: οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν οποιονδήποτε εμπλέκεται σε παράνομες ή επικίνδυνες δραστηριότητες». Η Γερουσία που άρχισε να συζητά από την Τρίτη το νόμο, διέκοψε τη συζήτηση την Τετάρτη μετά την ανακοίνωση του πρωθυπουργού.
Επίλογος: Και εδώ βγαίνουν τα συμπεράσματα μου. Η όλη περιπέτεια που κράτησε σχεδόν ένα μήνα, ήταν ένα μεγάλο τεστ. Δείχνοντας ότι, παρόλο που δεν έχει πλειοψηφία στις έδρες, μπορεί κάλλιστα να κυριαρχήσει και να κάνει αυτό που θέλει αυτός. Σε αυτό έχει ως σύμμαχο τον αρχηγό του NDP Jagmeet Singh που απέδειξε ότι ως πιστός YES MAN του πρωθυπουργού είναι έτοιμος να ποδοπατήσει όλες τις αξίες των προκατόχων του για να κρατήσει την καρέκλα του. Αχ, αυτή η καρέκλα…
Την ίδια στιγμή υπενθύμισε στον καναδικό λαό, ότι υπάρχει δρακόντειος νόμος -σχεδόν ισότιμος με στρατιωτικό- και στον Καναδά που μπορεί να επικαλεστεί η κυβέρνηση.
Μετά από αυτή την εξέλιξη, το ερώτημα που τίθεται είναι αν ο κ. Trudeau θα καταφέρει να μείνει κυρίαρχος στην πολιτική ζωή και παράλληλα η χώρα να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που διανύει και αυτές που έρχονται. Την ίδια στιγμή, οι συντηρητικοί ήδη ετοιμάζονται για να αναλάβουν την επόμενη κυβέρνηση με το νέο αρχηγό που θα τους διοικήσει στη νίκη.
Όμως δεν πρέπει να αγνοήσουν τις «εκπλήξεις» που μπορεί να ετοιμάζει ο Trudeau, διαψεύδοντας όσοι δεν πιστεύουν ότι θα ξαναεκλεγεί πρωθυπουργός στις επόμενες εκλογές όποτε γίνουν. Σπάζοντας ρεκόρ συνεχόμενων θητειών.