Το κυρίαρχο ιδεολόγημα του αφελληνισμού, υπό του δοτού ανθελληνικού Κράτους, ανεξαρτήτως της επιφάσεως του ιδεολογικού χρωματισμού, καθότι τα κοινοβουλευτικά κόμματα αποδεδειγμένα, δρουν ως συγκοινωνούντα δοχεία, καθότι λογοδοτούν εις την ίδια υπερ-εθνική Αρχή των κοσμο-εξουσιαστών, καίπερ διατηρούν δημοσίως τα προσχήματα με επιμελώς μεθοδευμένες ήπιες ή κατά καιρούς οξείες αντιπαραθέσεις δήθεν ασκήσεως πειθούς προς την καθημαγμένη και πεπλανημένη κοινή γνώμη, αποτελεί μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς*
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ
Η εγκαθιδρυθησομένη παγκοσμιοποίηση κείται εγγύς, δια της ανέλεγκτης ροής των μεταναστών και την εν γένει προνομιακή εν Ελλάδι μεταχείρισή τους, ή αλλέως ειπείν της οιονεί ασυλίας, την οποία απολαμβάνουν, συνεργεία και συνεπικουρία, της κραταιάς στηρίξεως, υπό της βιομηχανίας αλληλεγγύης των Μ.Κ.Ο., οι οποίες δρουν ανυπερθέτως, ως «Δούρειοι ίπποι», καταλύσεως της εθνικής μας κυριαρχίας.
Εν τω πλαισίω τούτο, συντάσσονται αναφανδόν και οι θεσμικοί φορείς της πατρίδας μας, οι οποίοι επονείδιστα και ανερυθρίαστα δηλώνουν ευθαρσώς, ότι το μείζον δημογραφικό θα επιλυθεί με τους μετανάστες.
Εκ παραλλήλου η επίσημη πολιτεία, μεσούσης της φονικής πανδημίας, δε μας ενημερώνει σχετικώς προς τους αλλοδαπούς, οι οποίοι κυκλοφορούν απρόσκοπτα ανάμεσά μας, εις τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ασκούν το δικαίωμα του θρησκεύειν ανέλεγκτα, ιδίως εις τα παράνομα τζαμιά εις την Αθήνα, κάνουν πορείες υπέρ του Μωάμεθ, σε τι ποσοστό καθίστανται εμβολιασμένοι, τηρούν τους υγειονομικούς κανόνες, σε τι ποσοστό ευθύνονται δια τη διασπορά, περαιτέρω έχουν απογραφεί ψηφιακά;
Η ανισότιμη αυτή μεταχείριση, πέραν ότι τιτρώσκει τον πυρήνα του θεμελιώδους δικαιώματος της ισοτιμίας των πολιτών και ποδοπατά στυγνά το Σύνταγμα δημιουργώντας, εις τους Έλληνες, μία ασφυκτική εις βάρος τους μεροληπτική κατάσταση, η οποία, εν ταυτώ γεννά το εύλογο ερώτημα: με ποιους η πολιτεία επιτέλους επιθυμεί να διοικήσει, εφόσον ο Έλλην βάλλεται πανταχόθεν εις την Πατρίδα και τα Ιερά χώματα των προγόνων του, πλήττονται και αμφισβητούνται και γιατί άραγε;
Οι κρατούντες προφανώς καθίστανται θιασώτες της θεωρίας «Φαλλμεράυερ», εκδηλώνοντας ιστορικά στερεότυπα μισαλλοδοξίας προς τον Ελληνισμό, προερχόμενοι από την αποκρυσταλλωμένη ελίτ, διότι δε θέλω να πιστεύω ότι τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία να εποικιστεί η Ελλάδα από μετανάστες και να μετασχηματιστεί εις μία χώρα άνευ δομικής ζώσας ιστορικής παράδοσης, ιστορικής επίγνωσης και εθνικής ιδιοσυστασίας, εν άλλοις λόγοις μία ουδετερό-θρησκη και ουδετερο-εθνής χώρα, η οποία καθίσταται προτεκτοράτο των ισχυρών χωρών, δια μέσω των οποίων (η κυβέρνηση) εναποθέτει αποκλειστικά την ισχυρή στήριξη αλλά και τη χάραξη της εθνικής της στρατηγικής, δηλαδή να αλλοτριωθεί από έθνος-κράτος, σε χώρο άνευ συμπαγούς ταυτότητας.
Έτι περαιτέρω, διαρκούντος του ορυμαγδού και του παροξυσμού της πανδημίας με την κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή διασπορά ψευδών ειδήσεων, υπό των συστημικών μέσων μαζικής ενημερώσεως, αίφνης επιπροστέθηκε και η επιτακτική υποχρέωση απογραφής του πληθυσμού και δη ψηφιακά.
Εν προκειμένω, βιώνουμε εις μία Χώρα η οποία αντιμετωπίζει τους απλούς πολίτες ως αθύρματα και δη ως πολίτες δευτέρας κατηγορίας, εφόσον η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ουδεμία σημασία έχει για τους καιροσκόπος πολιτικούς, καθότι, η μερίδα η οποία δε συνιστά το κομματικό της κοινό (δια τα υφιστάμενα κοινοβουλευτικά κόμματα) και δε διαπλέκεται καθοιονδήποτε τρόπο, ή αρνείται διαρρήδην και ενσυνειδήτως να συναλλαχθεί με αυτά, αυθωρεί και παραχρήμα, περιθωριοποιείται και εξοστρακίζεται.
Ως εκ τούτου, η σημερινή κυβέρνηση συναλλάσσεται, αφενός, με τους αλλοδαπούς, τους οποίους θέτει υπό την προστασία της παντοιοτρόπως, όπου ουδείς δύναται να θίξει το, εν γένει ακανθώδες και καίριο ζήτημα της μεταναστεύσεως, με αποτέλεσμα σήμερον, να αποτελεί ένα μείζονος εκκρεμές ζήτημα, το οποίο θα αποτελέσει νομοτελειακά μία βραδυφλεγή βόμβα για τη δημόσια ασφάλεια, ειρήνη και σταθερότητα του τόπου εις το μέλλον και εξ ετέρου με τους «κομματανθρώπους», δηλαδή με πρόσωπα τα οποία τακτοποιεί εις διάφορες θέσεις ή εν γένει τους εξυπηρετεί εκ του κρατικού κορβανά, πρόκειται δηλαδή δια τους κομματικούς φρουρούς, οι οποίοι έχουν αναγορευτεί εις εθνικούς «ευεργέτες», και συνιστούν το αδιασάλευτο και μόνιμο κομματικό ακροατήριο, του εκάστοτε κόμματος.
Εν κατακλείδι, η κατάσταση καθίσταται ιδιαίτατα δυσχερή καθότι, ο λαός καθεύδει τον νήδυμον ύπνο και δεν αντιλαμβάνεται ότι εισέτι ευρισκόμεθα εις την αρχή των κακώς μελλούμενων εξ αφορμής της πανδημίας και εντεύθεν.
Ως έπος ειπείν, ας ευχηθούμε: είθε η κατάσταση τουλάχιστον να ανασταλεί δια να ανακτήσουμε την απολεσθείσα εθνικής μας αξιοπρέπεια, ως πολίτες και δη Έλληνες, αίροντας οιαδήποτε μορφή κίβδηλης διχοστασίας που ενσπείρει το σύστημα εξ αφορμής διαφόρων κατά καιρούς πολιτικών ή κοινωνικών αφηγημάτων, ως προπύργιο και προμετωπίδα εξυπηρέτησης αλλότριων εξω-εθνικών συμφερόντων, το γεν νυν έχον γρηγορούμε και οδυνώμεθα.
