Με αφορμή τη νέα διαφημιστική εκστρατεία των Συντηρητικών, από ενδιαφέρον έψαξα και βρήκα εμπεριστατωμένες στρατηγικές έρευνες σχεδιασμού και επικοινωνίας που χρησιμοποιούνται στις πολιτικές εκστρατείες. Το λεγόμενο Πολιτικό Μάρκετινγκ, σύμφωνα με την πολιτική ορολογία.
Το Πολιτικό Μάρκετινγκ λοιπόν, γεννήθηκε στα μέσα του 20ού αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Συγκεκριμένα, το 1952 ο στρατηγός Dwight Eisenhower έγινε ο πρώτος προεδρικός υποψήφιος που χρησιμοποίησε τις υπηρεσίες ενός διαφημιστικού γραφείου για να διεξάγει την πολιτική του εκστρατεία. Χρόνια αργότερα, οι εκλογικές εκστρατείες ήρθαν στην τηλεόραση με τη μορφή πολιτικών συζητήσεων των υποψηφίων, όπως αυτές που διεξήχθησαν από τον John Kennedy και τον Richard Nixon το1960.
Έκτοτε, άρχισαν να χρησιμοποιούνται άλλες πολιτικές στρατηγικής Μάρκετινγκ.
Τη δεκαετία του ‘80 ο Ronald Reagan χρησιμοποίησε για τις ομιλίες του το πρωτοεμφανιζόμενο βίντεο, ενώ ο George Bush ήταν ο πρώτος υποψήφιος που στράφηκε σε συμβούλους εικόνας για να ενισχύσει το εκλογικό του προφίλ.
Με το πέρασμα των χρόνων, η πολιτική επικοινωνία έχει αλλάξει σημαντικά και δεν ακολουθεί πλέον τις παραδοσιακές νόρμες. Οι επικοινωνιακές δεξιότητες, οι τεχνικές και τα εργαλεία που χρησιμοποιούν τα κόμματα και οι πολιτικοί, έχουν περάσει στην εποχή του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μία εποχή που χαρακτηρίζεται από μεγάλες αλλαγές στο χώρο του πολιτικού και επικοινωνιακού ανταγωνισμού.
Σε αυτή τη νέα εποχή, κεντρικό ρόλο διαδραματίζει το Πολιτικό Μάρκετινγκ.
Στο σύγχρονο πολιτικό τοπίο, το Μάρκετινγκ προσφέρει στα πολιτικά κόμματα και στους πολιτικούς αμέτρητες ευκαιρίες να συνδεθούν με μέλη, υποστηρικτές, φίλους και πιθανούς ψηφοφόρους, για να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη. Επίσης, υπάρχουν εργαλεία διαθέσιμα για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τους ψηφοφόρους που μπορούν να συντελέσουν στη διαμόρφωση εκστρατειών με διαδραστικό περιεχόμενο και στη δημιουργία στοχευμένων μηνυμάτων για συγκεκριμένα τμήματα του πληθυσμού.
Αυτή η νέα κατάσταση επηρεάζει τη στρατηγική Μάρκετινγκ τόσο των κομμάτων όσο και των ίδιων των πολιτικών και απαιτεί ευέλικτη προσαρμογή στο δυναμικό ψηφιακό περιβάλλον. Το Πολιτικό Μάρκετινγκ μπορεί να βοηθήσει τους πολιτικούς στην υλοποίηση της αποστολής τους.
Έχει διαπιστωθεί ότι οι πολιτικοί στρέφονται ολοένα και περισσότερο σε εξωπολιτικούς ειδήμονες και επικοινωνιακούς συμβούλους ώστε να διασφαλίσουν την εκλογική επιτυχία.
Αυτό, όπως πιστεύουν, το πετυχαίνουν καλύτερα με τη χρήση του Πολιτικού Μάρκετινγκ μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία δημιουργούν νέους τρόπους για την εμπορική προώθηση πολιτικών εκστρατειών και καινούργιους «ηλεκτρονικούς χώρους» για την αλληλοεπίδραση των υποψηφίων και των ψηφοφόρων.
Ένα επιτυχημένο Πολιτικό Μάρκετινγκ σημαίνει και ευρεία χρήση των μέσων ενημέρωσης, ως βασική προτεραιότητα της επικοινωνιακής στρατηγικής των πολιτικών. Η αύξηση της επιρροής των Social Media έχει δημιουργήσει μία ανάγκη για ανασύσταση της καθιερωμένης εκλογικής τακτικής. Αυτό ωστόσο δε σημαίνει πως τα κοινωνικά δίκτυα είναι αυτά που οδηγούν σε θετικά εκλογικά αποτελέσματα. Οι θέσεις μου στο θέμα άλλωστε είναι γνωστές. Οι λόγοι απαντούν περισσότερο σε ένα συνονθύλευα πολιτικών, κοινωνικών και ιστορικών χαρακτηριστικών της δυτικής κοινωνίας…
