Το σημερινό άρθρο θ’ ασχοληθεί με τη νέα SLANG, δηλαδή τη «ζωντανή» γλώσσα του δρόμου, που δυστυχώς εξελίσσεται ραγδαία σήμερα στην Ελλάδα. Είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι λεγόμενοι σκεϊτάδες και γκραφιτάδες, η νέα «συνθηματική» γλώσσα των νέων για να μη τους καταλαβαίνουν οι μεγαλύτεροι.
Οι νεολογισμοί και οι φράσεις που προκύπτουν από την επαφή με άτομα από άλλες κουλτούρες, είναι κάτι που δεν προέκυψε τώρα. Στην ελληνική γλώσσα ανέκαθεν έμπαιναν σφήνα ξένες λέξεις και φράσεις που έρχονταν από άλλες γλώσσες ή φτιάχνονταν «κατά παραγγελία», κυρίως από τους νέους. Εάν ακούσετε τους νεοέλληνες να μιλάνε μεταξύ τους νομίζετε ότι έρχονται από άλλον κόσμο γιατί περιέχουν ένα σωρό ακαταλαβίστικες λέξεις.
Η αποκαλούμενη γλώσσα του δρόμου λοιπόν περιέχει λέξεις, κυρίως από την αγγλική αργκό και αποτελείται από ένα συνονθύλευμα λέξεων. Παραθέτω κάποιες από αυτές, που ενδεχομένως να φανούν «χρήσιμες» σε όσους σκοπεύουν να επισκεφτούν φέτος την Ελλάδα.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Τέπο=ποτέ, Τερμαλιρέ=παρακάνεις, Τερματηλέ=φλυαρείς, Τεκάν=ούτε καν, Κέτο=πακέτο, Μπιστάρι=σαβούρα, Ultra κούρα=πολλή κούραση, Ποτατί=τίποτα, Σάκαρος=χαζός, Τέκου=ανόητος, Άιντα=επιφώνημα ενθουσιασμού, Σερτιφιέ=σίγουρα, Μονέτο=μονόφυλλος, Προφάνουσλυ=προφανώς, Κάνω diss=δείχνω ασέβεια, Ντόπα=ναρκωτικό, Γράφω ένα verse=γράφω ένα στίχο, Κάνω beef=αρχίζω καυγά, Κάνω flex=κάνω επίδειξη, Έχω το sauce=αποπνέω, Salute=γεια, Τζέτ=τέλεια, Γιαναμσέινγκ=το εννοώ, Fam=οικογένεια, Αιτ=εντάξει, Μπρο=αδελφός, Τσιλ=χαλαρά, Γκάνγκ=παρέα, Χάσλιν=δουλεύεις έξυπνα, Χουν=γειτονιά, Χόμι=φίλος από παλιά, Ντόουπ=εξαιρετικό, Φλάι=είσαι κουλ, Τσιό=χόρτο, Γκαφρά=πρασινάδα, Τσικάκι=γκόμενα, Χιονάτη=κοκαΐνη, Μπαφάρισμα=άσπρισμα τοίχου, Τσούτσου=τραίνο, Στριτάδες=καλλιτέχνες του δρόμου…
Δε χωρεί πλέον καμία αμφιβολία, ότι η ελληνική γλώσσα φθείρεται και συρρικνώνεται ραγδαία. Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για το αν κινδυνεύει η γλώσσα μας από τις ξένες λέξεις που έχουν εισβάλλει στην καθημερινή ζωή.
Το κακό βέβαια αρχίζει με τους καναλάρχες. Δεν υπάρχει τηλεοπτικός σταθμός που να μην έχει ως τίτλο κάποια αγγλική ονομασία. Alpha, Ant1, Open, One, Star, Sky κ.λπ.
Οι εκπομπές όμως που αποτελούν «περιβόλι» των φραγκολεβαντίνικων ελληνικών είναι οι «live», όπως αποκαλούνται οι ζωντανές εκπομπές, στις οποίες πρωταγωνιστούν οι ξανθομαλλούσες τηλεπερσόνες. Μερικά γλωσσικά μαργαριτάρια είναι ενδεικτικά: By the way, μπορείς να μου πεις… Είναι ώρα για ένα break… Με το come back… Μου έδωσε permission… In my case… Βρήκε το σωστό timing… Είχαμε μια conversation… Θα σου δείξω μια άλλη version… και άλλα ηχηρά παρόμοια!
Θεωρείται βλέπετε «in», να χρησιμοποιούν διάφορες «αγγλικούρες», κάτι που δε σημαίνει βέβαια πως κατέχουν την αγγλική γλώσσα. Απλά γνωρίζουν κάποιες στερεότυπες αγγλικές λέξεις ή φράσεις.
Από την άλλη πλευρά, η χρήση των αγγλικών λέξεων αλλά και τα greeklish, που τα χρησιμοποιούν κυρίως οι νέοι από τα κινητά τηλέφωνα όταν συνομιλούν με τους φίλους τους, θεωρούνται ως ένα επικίνδυνο μέσο επικοινωνίας, εφόσον χάνεται η ορθογραφία της λέξης και κάποιες φορές ακόμα και η σημασία της.
Προσωπικά, πιστεύω ότι το εκπαιδευτικό σύστημα παίζει τεράστιο ρόλο στη διατήρηση της γλώσσας, το οποίο οφείλει να εμπλουτίσει τα παιδιά με πλούσιες γνώσεις, οι οποίες θα αποτελέσουν το μέλλον μας.