Το Σάββατο 28/10 ανήμερα της επετείου του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΟΧΙ, για άλλη μια χρονιά το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο έδωσε φόρο τιμής στην ημέρα της 28ης Οκτωβρίου, διοργανώνοντας κατάθεση στεφάνων στο κενοτάφιο του Λαβάλ.
Για άλλη μια φορά κατέθεσαν στεφάνια πολιτικοί από τα τρία κυβερνητικά επίπεδα. Δε δίστασαν δε να προβάλουν την κατάθεση στα προσωπικά τους κοινωνικά δίκτυα, παίρνοντας φωτογραφίες με αξιωματούχους του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου και ιδιαίτερα με τον πρόεδρο του -επί έτη- Δρ. Θεόδωρο Χαλάτση. Αυτή τη φορά δε, παραβρέθηκαν και αξιωματούχοι του νυν διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ, όπως διακρίνονται στη φωτογραφία [σελίδα 8].
Η προσέλευση και συμμετοχή των πολιτικών, καθώς και η συμμετοχή αξιωματούχων της ΕΚΜΜ, δίνει την απόλυτη αποδοχή της ύπαρξης και αναγνώρισης του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου.
Επιπλέον φέτος, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, στο γεύμα που έγινε την Κυριακή 29 Οκτωβρίου στο Ελληνικό Κοινοτικό Κέντρο, προσφώνησαν τον πρόεδρο του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου Δρ. Θεόδωρο Χαλάτση, μαζί με τον πρόεδρο του Ελληνικού Κογκρέσου του Κεμπέκ, Γιάννη Θεοδοσόπουλο. Επίσης, στο κοκτέιλ πριν το γεύμα, είδαμε τον Δρ. Χαλάτση σε μια φιλική συνομιλία με τη Γενική Πρόξενο της Ελλάδας του Μόντρεαλ, Κατερίνα Βαρβαρήγου.
ΠΡΩΤΟΚΛΑΣΑΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ
Το συμβουλευτικό σώμα του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου απαρτίζεται από αξιόλογα άτομα με πλούσια βιογραφικά. Μεταξύ άλλων: Ελένη Μπακοπάνου [πρώην ομοσπονδιακή βουλευτής], Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος [Πρώην πρέσβης στον Καναδά και Πρέσβης επί Τιμή], Δρ. Μαρία Νεγρεπόντη – Δελιβάνη [Πρώτη γυναίκα Έλλην πρύτανης, εκλεγμένη τρεις φορές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας], Δρ. Κυριάκος Μαντζωρίνης [Οικονομολόγος], Δρ. Ιωάννης Μάζης [καθηγητής Γεωγραφικής οικονομίας – οικονομικών], Πάνα Μέρτσαντ [Γερουσιαστής], Στέλιος Παπαθεμελής [πρώην υπουργός Βόρειας Ελλάδας και Δημόσιας Τάξης], Παναγιώτης Σγουρίδης [πρώην υφυπουργός και Αντιπρόεδρος στην Ελληνική Βουλή], Δημήτριος Σμυρνιός [Δικηγόρος και πρόεδρος του συμβουλίου της ΕΚΜΜ], Δημήτρης Σούδας [πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού Steven Harper και επίτιμος πρόξενος της Κύπρου στο Τορόντο], Ιωάννης Τσούρας [Διευθυντής Ιδιαίτερου Γραφείου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου] και ο Φραγκούλης Φράγκος [απόστρατος στρατηγός, επίτιμος αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού και πρώην υπηρεσιακός Υπουργός Εθνικής Άμυνας].
Η λίστα των ατόμων που είναι στο συμβουλευτικό του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου είναι πολύ μεγάλη για να δημοσιευθεί. Τα άτομα αυτά περιβάλαν το κογκρέσο με τις γνώσεις τους στα Εθνικά μας θέματα, διότι πιστεύουν ότι το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο επιτελεί έργο σε αυτόν τον τομέα.
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ
Για την ιστορία, το βρίσκω σωστό σε αυτό το σημείο, να γυρίσουμε πίσω στην ιστορία της παροικίας στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, όπου με πρωτοβουλία του πρώην προέδρου της κοινότητας Μόντρεαλ, Αδριανού Μαρή, δημιουργήθηκε το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο. Την ίδια περίπου χρονιά, στην Επαρχία του Οντάριο δημιουργήθηκε η Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων και Σωματείων. Επομένως, ήταν αναπόφευκτη η δημιουργία του Ελληνικού Κογκρέσου του Κεμπέκ.
Η «πυραμίδα» είχε ως εξής: Στα επαρχιακά κογκρέσα και ομοσπονδίες θα ψήφιζαν οι εκπρόσωποι συλλόγων και σωματείων τής εκάστοτε επαρχίας, καθώς και οι ελληνικές κοινότητες της κάθε επαρχίας. Το δε συμβούλιο του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου απαρτιζόταν από τους εκάστοτε προέδρους των επαρχιακών κογκρέσων και ομοσπονδιών, οι οποίοι συμμετείχαν αυτομάτως ως μέλη, καθώς και οι εκάστοτε πρόεδροι των κοινοτήτων Μόντρεαλ, Τορόντο και Βανκούβερ. Από αυτούς εκλεγόταν το εκτελεστικό.
Το Ελληνοκαναδικό κογκρέσο είχε ως αρμοδιότητα τα Εθνικά θέματα προς την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ενώ τα επαρχιακά κογκρέσα είχαν αρμοδιότητες για θέματα της επαρχίας τους.
Αν θυμάστε, όσοι θυμάστε, τα συλλαλητήρια για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ το 1992 και το 2007 διοργάνωσε το Ελληνοκαναδικό κογκρέσο, με πρόεδρο το 1992 τον Βασίλη Κατσαμπάνη και το 2007 το Δημήτριο Μανωλάκο. Ενώ το επαρχιακό, με συνεργασία το Ιταλικό και Εβραϊκό κογκρέσο επί προεδρίας Σωτήρη Αντύπα, δούλεψαν μαζί το 1995, κατά του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία του Κεμπέκ.
Τα χρόνια πέρασαν και τα κογκρέσα «έμπλεξαν τα μπούτια τους». Ξέχασαν τις αρμοδιότητες τους και εισχώρησαν το ένα κογκρέσο στα «χωράφια» του άλλου.
Ως παράδειγμα, επί προεδρίας του δραστήριου αείμνηστου Πήτερ Γεωργακάκου, έγιναν εκδηλώσεις για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Ήταν όλες πετυχημένες σε προσέλευση κόσμου και οργάνωση. Ο Γεωργακάκος και το συμβούλιο του «αναγκάστηκαν» να εισχωρήσουν στις αρμοδιότητες του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου λόγω της απόλυτης αδράνειας που είχε. Εκείνη την εποχή ο πρόεδρος του παραιτήθηκε, όταν διορίστηκε ως δικαστής μετανάστευσης στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση.
Κάποιος έπρεπε να κάνει κάτι για την ενημέρωση των ξένων για το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ. Και αυτό έπραξε ο αείμνηστος Γεωργακάκος – «καταπατώντας» τα χωράφια και τις αρμοδιότητες του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου.
Από εκείνη τη στιγμή ζούμε ένα μπέρδεμα στις αρμοδιότητες μεταξύ του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου σε σχέση με αυτά των Επαρχιών. Δε θα αναφερθώ στα δικαστήρια και στα άσκοπα χρηματικά ποσά, που σίγουρα θα έπιαναν τόπο αλλού.
Όμως πρέπει να ξέρουμε όλοι, ότι το σημερινό Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο δεν είναι αυτό που δημιούργησε ο αείμνηστος Αδριανός Μαρής και οι συνεργάτες του. Άλλαξε το καταστατικό του που επισημοποιήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2015 με αριθμό πιστοποιητικού της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης 123292-4.
Σύμφωνα με το καταστατικό του «ανανεωμένου» Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει μέλος του, εφόσον είναι αποδεκτός από το εκτελεστικό συμβούλιο.
Εντούτοις, το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο μια και δέχεται μεμονωμένα άτομα ως μέλη, δεν είναι ποια τριτοβάθμια οργάνωση. Αυτό όμως δεν αποτρέπει να υπερασπίζεται τα Εθνικά μας θέματα στην Καναδική επικράτεια.
Επιπλέον, η αντιπαράθεση που έχει το Ελληνικό Κογκρέσο του Κεμπέκ, και που όπως είπα ξοδευτήκαν αδίκως δεκάδες χιλιάδες δολάρια, δεν έπρεπε να γίνει. Διότι με το Νέο Καταστατικό, το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο δημιούργησε τα δικά του επαρχιακά παραρτήματα απαρτιζόμενα από τα μέλη του.
Τώρα, πόσο αντιπροσωπευτικό είναι, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Πάντως ως τώρα σε όλες τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε, συμμετέχουν οι εκπρόσωποι όλων των κυβερνητικών επιπέδων των δήμων, των επαρχιών και της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης, οι οποίοι με την παρουσία τους «αυτομάτως» αποδέχονται το «νέο» Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο.
Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Από την άλλη μεριά, οι αντιφωνούντες και νοσταλγοί του «παλαιού» Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, μπορούν κάλλιστα (αν το επιθυμούν) να δημιουργήσουν άλλον παν-καναδικό οργανισμό, με το προηγούμενο οργανωτικό σχήμα «ομπρέλας» που υπήρχε.
Αλλά επ’ αυτού… αμφιβάλω. Διότι ήδη έχουμε πρόβλημα αποχής στην παροικία μας. Πρόσφατο παράδειγμα το «πλήθος» κόσμου που παραβρέθηκε στο τιμητικό δείπνο της Κυριακής 29/10. Εκτός αν η αποχή τής ημέρας αυτής, ήθελε να δώσει ένα άλλο μήνυμα…
